De steilste pistes in de Alpen zijn een absolute uitdaging voor ervaren skiërs. De tien pistes in dit weblog vragen de nodige skitechniek, durf en lef. Eén klein foutje kan al leiden tot een valpartij en zelfs de beste skiërs hebben hun handen, of eigenlijk benen, vol aan deze pistes. Geprepareerd en ongeprepareerd, je vindt genoeg uitdagingen in de Alpen. En heb je deze afdalingen tot een goed einde gebracht, dan heb je 's middags in elk geval een goed verhaal om te vertellen. Maak kennis met de steilste pistes van de Alpen, gekenmerkt door een hellingspercentage van meer dan 70%. Durf jij het aan?
Het hellingspercentage, ook wel hellingsgraad genoemd, is een maat om de steilheid van een hellend vlak aan te geven, uitgedrukt in percentages. Je berekent de hellingsgraad van een berg door het hoogteverschil te delen door de horizontale afstand. Heeft een piste een hellingsgraad van 10%, dan daalt de helling 10 meter voor iedere 100 meter die er in horizontale richting wordt afgelegd. Een hellingsgraad van 100% geeft aan dat de afdaling een hoek van 45 graden heeft, wat al aardig steil is. Pistes met een hellingsgraad hoger dan 100% bestaan dus ook, zoals je hieronder kunt lezen.
De Harakiri in Mayrhofen is een piste om serieus rekening mee te houden. Harakiri is het Japanse woord voor zelfmoord, dus een fout is zo afgestraft. De beginnende skiër kan zich hier daarom beter niet aan wagen. Piste 34 in Mayrhofen behoort met een hellingspercentage van bijna 80% tot één van steilste pistes van de Alpen. Halverwege de ochtend verandert deze piste al in een ijsbaan, blijf daarom tijdens de afdaling uiterst links of rechts. Met vijf sneeuwkanonnen en een speciale pistebully proberen ze 's avonds de Harakiri weer in optimale conditie te krijgen. Om vast in de stemming te komen, kun je vanuit de skilift kijken hoe het andere vergaat. Daarna mag jij naar beneden...
Ook de Manfred Pranger piste (1b) heeft zijn plek in dit rijtje met steilste pistes van de Alpen meer dan verdiend. In Steinach am Brenner in het Wipptal vind je een pittige uitdaging, namelijk een piste met een hellingsgraad van 102%. Dit is de steilste geprepareerde piste van de Alpen en kan alleen door een speciale pistebully en met behulp van een lier geprepareerd worden. Begin ook niet met ongeslepen ski's aan deze afdaling, zonder kantengrip is het bijna onmogelijk om zonder valpartij beneden te komen...
Zodra je de donkere tunnel in skiet na een kleine kennismaking met de Pic Blanc (3330m) is er geen weg terug. Als je ogen weer zijn gewend aan het felle zonlicht, weet je niet wat je ziet. Steil, steil en nog eens steil. Le Tunnel in L’Alpe d’Huez is een ongeprepareerde piste van het hoogste niveau. Ook voor de meest ervaren skiër is dit een killer. Met de adrenaline door je aderen begin je aan de eerste meters en zoek je je spoor tussen de grote bulten. Denk vooral niet aan wat er allemaal mis kan gaan... Na zo'n 500 meter vlak te piste af en kun je weer gewoon ademhalen.
Gamsleiten 2 wordt ook wel ‘de Muur’ van Oostenrijk genoemd. Alleen al bij het zien van deze piste, krijg je kriebels in je buik. De Gamsleiten 2 is zo steil, dat de buckels soms indrukwekkend hoog worden. Niet zo gek ook, want de hellingsgraad is op sommige gedeeltes maar liefst 100% (45°). Meer dan terecht dus dat deze afdaling in het rijtje met steilste pistes van de Alpen staat. Gelukkig vind je in skigebied van Obertauern ook genoeg makkelijkere pistes. In totaal heb je hier toegang tot 100 kilometer aan pistes.
Le pas de Chavanette, beter bekend als de Muur vanAvoriaz en Le Mur Suisse, maakt zijn naam waar. Dit is een uitdagende piste waar ook ervaren skiërs hard aan het werk moeten. Vanuit de stoeltjeslift lijkt de steilte nog wel mee te vallen, maar daar denk je anders over als je bovenaan de afdaling staat. Met een hellingsgraad van 76% en manshoge buckels moet je toch even slikken. Vooral het eerste stuk van de afdaling is zeer venijnig. Steil, lastig en je moet ook nog eens letten op stuntelende mede-skiërs. Halverwege zit het moeilijkste deel van de piste erop, de tweede helft van de afdaling is breder en minder moeilijk.
De Kandahar afdaling inGarmisch-Partenkirchen behoort tot de kroonjuwelen van het World Cup-circuit, maar ook wij kunnen gewoon van deze piste afdalen. Althans gewoon, hier komt wel de nodige adrenaline bij kijken. De piste heeft namelijk een gedeelte met een hellingsgraad van maar liefst 92%! Je hebt dus echt wel een beetje techniek en durf nodig om zonder vallen beneden te komen.
De Langer Zug is een begrip in Lech-Zürs en ver daarbuiten. Hoewel de Langer Zug officieel bekend staat als skiroute, wordt deze toch geprepareerd. Geen eenvoudige klus, want alleen met behulp van een lier komt de pistebully hierboven. Als je aan het begin van de afdaling staat, kijk je letterlijk de diepte in. Over een afstand van 852 meter worden 373 hoogtemeters overwonnen, dus steil is het zeker! Met een hellingsgraad van 77%-80% behoort de Langer Zug ook zeker tot de steilste pistes van de Alpen.
Het hoogste punt in Les Quatre Vallées, de Mont Fort, begint een duizelingwekkende zwarte piste. Deze piste is alleen weggelegd voor gevorderde skiërs met veel ski-ervaring. De afdaling heeft een hellingsgraad van 77% en tijdens het skiën moet je ook nog op de buckels en ijzige plekken letten. Deze afdaling is één van de moeilijkste pistes in het gebied, wat ook blijkt uit de stoere verhalen in de gondel. Maar eenmaal boven, staan veel mensen toch met knikkende knieën op de ski's.
Op de Golm in het Montafon, een knus skigebied met zo'n 25 km piste, ligt ook de steile Diabolo afdaling. De piste mag dan met 312 niet heel lang zijn, hij heeft wel een hellingsgraad van 70%. Deze zwarte piste vind je direct bij de Außergolmbahn. Denk je dat je deze piste niet heelhuids af kunt komen, dan kun je hem gelukkig ook makkelijk overslaan en een andere afdaling pakken.
We sluiten dit rijtje met de steilste pistes van de Alpen af met een afdaling in Italië. Veel steiler dan de Piculin piste op de Kronplatz worden ze niet in het land van de pizza's en pasta's. Met een hellingsgraad van 72% is het al een uitdaging om hier een paar bochten te maken. Ondanks dat de Kronplatz niet bekend staat als uitdagend skigebied, hebben ze met de Piculin toch zeker een zwarte piste met aanzien.
Lucas is een groot liefhebber van bergen. In de winter komt hij graag in de Oostenrijkse bergen om te skiën en te genieten van de mooie landschappen. Daarnaast geniet hij enorm van de gezelligheid. En wat er op het menu staat tijdens de lunch? Schnitzels natuurlijk!
