Sledehonden zijn van nature sterk, sociaal en trouw. Ze zijn gehoorzaam en oriënteren zich uitstekend op onbekend terrein en het liefst in een winterlandschap. De wil om te rennen is hun drijvende kracht. Met deze kracht kunnen ze binnen een dag een afstand van 100 km afleggen. Professionele sledehondendrijvers, maar ook mensen die op zoek zijn naar een unieke en betoverende ervaring in het winterlandschap, vinden in Tirol de ideale omstandigheden voor deze unieke sport. In dit weblog lees je het verhaal van 'Musher' Eddy Nutz
De sneeuw ligt op de velden, de zonnestralen strijken over het witte sneeuwdek. 's Nachts heeft het gesneeuwd. De verse sneeuw omhult de bomen als een mantel. Eddy loopt over de weg naar de hut van de sledehonden. De dieren hebben al een vermoeden wie eraan komt. Ze janken en staan te dringen voor de gesloten deur. 'Ze verheugen zich op de race', lacht Eddy Nutz. Hij is in Denemarken opgegroeid en organiseert sledehondenraces en -trainingskampen in Tirol.
'Sledehonden bezitten een sterke wil om te rennen en zijn bij wedstrijden in hun element. Bij deze sport vormen mens, dier en natuur een geheel. Zo ontstaat er een gevoel van vrijheid“, legt Eddy uit en kroelt Asta, een Siberische Husky, in haar nek. Kenmerkend voor haar en veel van haar soortgenoten is de maskerachtige tekening op haar kop en de ijsblauwe kleur van de ogen. De Siberische Husky is het snelste sledehondenras in vergelijking met de Samojeed, de Alaskische Malamut en de Groenlandhond.
De hondenslee wordt bestuurd door de drijver, die Musher wordt genoemd. Hij is de baas over de dieren. Bij een race of training spant hij zijn honden in de meest gebruikelijke vorm, het dubbelspan, voor de slee. De sledehonden lopen in rijen van twee en nemen duidelijk gedefinieerde rollen in. De Leader leidt het span en loopt voorop. Hij is psychisch het sterkst en de intelligentste hond. Bovendien motiveert hij het team, oriënteert hij zich en communiceert hij met de musher. De leader zorgt ervoor dat het hele span in het spoor blijft. De wheelers zijn de sterkste honden met de sterkste wil om te rennen. Zij worden vlak voor de slee gespannen. Tussen leader en wheeler lopen de swingers. Als je het hondenspan met een mechanische aandrijving vergelijkt, zijn de wheelers het vermogen (kW) en de swingers de motor. Wat telt, is het vermogen van het team als geheel. Daardoor is het aantal sledehonden niet doorslaggevend voor de snelheid van het span.
De toeschouwers maken bij sledehondenwedstrijden de mushers en hun honden van heel dichtbij mee. Zo ontstaan er dromen bij de toeschouwers en krijgen zij zin in het avontuur. 'Zo intens“, vult Eddy aan, 'dat enkelen van hen na verloop van tijd besluiten om zelf musher te worden.“ De kameraadschap is groot onder de mushers en dat schept een band. Tijdens de evenementen wisselen ze ervaring uit en vertellen zij elkaar en de toeschouwers verhalen over hun belevenissen met hun dieren. 's Avonds na de training of wedstrijd zitten ze bij romantische kampvuurtjes in het sledehondenkamp. De sfeer is ontspannen, het eten smaakt goed en de drankjes warmen. Er ontstaan vriendschappen tussen mens en de sledehond. Ze voelen zich verantwoordelijk voor elkaar, tonen elkaar hun affectie en vergeten de tijd bij het spelen in de sneeuw.
Joris is een bergliefhebber in hart en nieren. Al van kinds af aan komt hij in de bergen, zowel in de zomer als winter. Inmiddels brengt hij veel tijd per jaar door in de bergen en zijn er weinig plaatsen waar hij niet geweest is.
