In Graubünden speelt rodelen een grote rol. Het wonderschone landschap ligt bezaaid met tal van rodelbanen. Het kan daarom ook geen toeval zijn dat de moeder van alle sleeën naar de naam van een stad in Graubünden luistert. Talloze wintersporters hebben zich op de houten zitting van de klassieke ‘Davos’ naar beneden gestort. Al in het jaar 1883 vond in Davos op de Wolfgangpas de eerste sleewedstrijd plaats en nog altijd is deze activiteit populair en levendig. In dit weblog ontdekt u de mooiste rodelbanen van Graubünden.
Een rodelbaan die in dit rijtje niet mag ontbreken is die tussen Preda en Bergün. In de winter wordt de weg geprepareerd als rodelbaan en mogen auto’s alleen op bepaalde tijden passeren. Om het rodelaars extra makkelijk te maken, kunt u gebruik maken van de sleetreinen van de Rhätische Bahn. De bijzondere treinrit voert over het 90 meter hoge Soliserviaduct en het Landwasserviaduct, en door de smalle keertunnels van het Albuladal. Zo hoeft u niet te slepen met uw slee aangezien u deze in Preda kunt huren. De zes kilometer lange rodelbaan is het langste verlichte sneeuwparcours van Europa.
Dat een rodelbaan niet afhankelijk hoeft te zijn van sneeuw bewijzen ze op de Pradaschier in de buurt van Lenzerheide. Dankzij de rails kunt u zowel in de zomer als winter gebruik maken van deze rodelbaan. De baan bestaat uit maar liefst 31 bochten en overbrugt een hoogteverschil van 480 meter. Doordat de slee is voorzien van een remhendel bepaalt u zelf de snelheid, maar doorgaans duurt een afdaling tussen de zeven à tien minuten. Kinderen vanaf drie jaar mogen onder begeleiding van een volwassene mee in de rodelbaan.
Met 12 kilometer is de rodelbaan op de Fideriser Heuberge de op één na langste van Zwitserland. Voor verkeer hoeft u niet bang te zijn aangezien de weg alleen wordt gebruikt door de busjes van de Fideriser Heuberge. Aanrader is een afdaling bij volle maan. Eerst geniet u van een gezellige fondue en een bezoek aan de iglobar waarna u met een hoofdlamp aan de afdaling begint.
Tijdens de wintersport staat Thijs het liefst ’s ochtends als eerste bij de lift en komt hij als laatste weer beneden. Tussendoor is er altijd tijd voor een goede Apfelstrudel of Schnitzel. Ook de après-ski slaat hij niet over.
